Święto Niemego Kina to największe tego typu wydarzenie
w Polsce. W tym roku Filmoteka Narodowa – Instytut Audiowizualny, już po raz 18. ugości miłośników przedwojennych filmów
i współczesnej muzyki w Kinie Iluzjon w dniach 22-25 października.
To unikatowy na kulturalnej mapie Polski festiwal łączący historię ze współczesnością. Powodzenie projektu co roku potwierdza, że nieme kino ma naprawdę wielu entuzjastów.
W ramach wydarzenia co roku zobaczyć można klasyki światowej kinematografii
oraz mniej znane, często niesłusznie zapomniane filmy. Zawsze ogromny nacisk położony jest na spuściznę naszej rodzimej kinematografii. Z licznego i bogatego dorobku polskiego kina niemego zachowało się niewiele dzieł, zwykle też dostęp do nich nie jest łatwy,
a Święto Niemego Kina jest ważną i rzadką okazją, żeby je poznać.
PROGRAM:
19:00 Moralność (Moral) reż. Willi Wolf, Niemcy 1928
Moralność (Moral)
reż. Willi Wolf, Niemcy 1928
Obsada: Ellen Richter, Jakob Tiedtke, Ralph Arthur Robert, Harry Halm i inni
DCP, 81 min. Rekonstrukcja 2020. Źródło: Deutsche Filminstitut & Filmmuseum, Frankfurt/Wiesbaden
Berlińska artystka rewiowa Ninon d’Hauteville, przyjeżdża do małego konserwatywnego miasteczka, gdzie spotyka się z ostrą krytyką ze strony miejscowego Towarzystwa Ochrony Moralności. Chociaż została publicznie napiętnowana, wszyscy sprawcy skandalu potajemnie zaczynają zabiegać o jej względy. Ninon postanawia zdemaskować podstarzałych obłudników i dać im lekcję moralności.
Film jest ekranizacją XIX-wiecznej komedii Ludwiga Thomy. Motyw potępianej za rzekomą rozwiązłość artystki, która postanawia utrzeć nosa swoim zakłamanym moralizatorom, nie był rzadki w komediach tamtych czasów (w Polsce wspaniałym jego przykładem był wodewil „Żołnierz królowej Madagaskaru”). Na potrzeby filmu akcja została uwspółcześniona, pojawia się w nim m.in. bardzo wówczas nowoczesny motyw ukrytej kamery, przy pomocy której Ninon rejestruje postępki swoich oskarżycieli.
Film został zrekonstruowany cyfrowo w 2020 roku w oparciu o zachowany, niestety niekompletny, oryginalny negatyw kamerowy. Brakujące sceny uzupełniono z hiszpańskiej kopii pokazowej ze zbiorów Filmoteca Valenciana. Jedna scena, która nie zachowała się w żadnej ze znanych kopii, została odtworzona przy użyciu fotosów, natomiast brakujący fragment aktu czwartego zrekonstruowano przy użyciu powtórzonych, przemontowanych ujęć z innych scen filmu. Treść brakujących plansz odtworzono w oparciu o dokumentację czeskiej cenzury ze zbiorów Národní Archiv w Pradze, zaś ich szatę graficzną odtworzono w berlińskiej Hochschule für Technik und Wirtschaft. Czołówkę zrekonstruowano na podstawie materiałów promocyjnych oraz dokumentów holenderskiej i szwedzkiej cenzury.
MARIO FORTE / ERNST REIJSEGER
Mario Forte – skrzypce
Ernst Reijseger – wiolonczela
MARIO FORTE to francusko-włoski skrzypek, absolwent Konserwatorium Paryskiego, zdobywca pierwszej nagrody Międzynarodowego Jazzowego Konkursu Skrzypcowego
im. Zbigniewa Seiferta z roku 2018, najbardziej rozpoznawalny ze swojej wszechstronności i swobodnego poruszania się pomiędzy różnymi gatunkami muzycznymi. Mieszkając w Nowym Jorku współpracował z takimi muzykami jak Mark Feldman, Matt Hollenberg i wieloma innymi ze sceny muzycznej Johna Zorna jak Richard Bona, Kevin Hays, Al MacDowell, Anat Cohen, David Gilmore, Samson Schmitt and Clarence PENN.
Wiolonczelista i kompozytor ERNST REIJSEGER jest partnerem kreatywnym poetów, tancerzy, aktorów, malarzy, rzeźbiarzy, fotografów i filmowców. Stworzył ścieżki dźwiękowe do filmów Wernera Herzoga, Alexa i Andrew Smithów oraz do wielu filmów dokumentalnych.
W 2017 roku napisał i zagrał swoją muzykę do „Hamleta” Shakespeare’a (wystąpili
m. in. Oscar Isaac, Keegan Michael Key i Gayle Rankin, reż. Sam Gold) w The Public Theatre w Nowym Jorku.
Od ponad dekady, Reijseger związany jest z triem Reijseger/Fraanje/Sylla.
Na jego koncerty solowe składają się jego osobiste kompozycje oraz improwizacje.
Więcej informacji: