Niedawno obchodziliśmy kolejną rocznicę powstania w getcie warszawskim, a w naszym cyklu o niezrealizowanych filmach Andrzeja Wajdy prezentujemy scenariusz filmu "Korczak" datowanego na rok 1982, którego autorem był John Briley.

Być może dlatego, że Andrzej Wajda krytycznie oceniał swój film „Niewinni czarodzieje”, w 1969 roku zachwycił się pomysłem Ireneusza Iredyńskiego pt. „Armelle”, który pozwalał mu myśleć o nowym filmie będącym także nowym głosem reżysera o młodzieży i jej dylematach.

W czerwcu 1962 roku telewizja zaprezentowała widzom pierwszy spektakl Teatru Telewizji, który wyreżyserował Andrzej Wajda. Był to „Wywiad z Ballmeyerem” zrealizowany na podstawie wybitnego opowiadania Kazimierza Brandysa z tomu „Romantyczność”. Spektakl odniósł sukces, a Andrzej Wajda pomyślał wówczas, że warto na ten sam temat nakręcić film.

Przed kilkoma dniami Nowa Huta świętowała swoje 70. urodziny – budowę „dzielnicy przyszłości” rozpoczęto 23 czerwca 1949 r. Bardzo szybko gigantycznym przedsięwzięciem zainteresowali się ludzie kultury i sztuki, a wśród nich grupa studentów łódzkiej PWSF, do której należał Andrzej Wajda.

Istnieją w artystycznej biografii Andrzeja Wajdy takie niezrealizowane projekty, o których reżyser mówił po latach: „Bóg mnie strzegł, że tego nie zrobiłem”. I choć „Dzień oczyszczenia” ma wciągającą fabułę i ciekawe są okoliczności zabiegów o realizację tego scenariusza, wydaje się, że dziś dyskredytująca dla filmu byłaby zawarta w nim próba heroizacji partyzantki radzieckiej.

Polecamy publikację na temat reuse'u w edukacji. Przykłady konkretnych rozwiązań pomogą wygodnie i legalnie wykorzystywać archiwalne zasoby w praktyce szkolnej.

Choć tytuł filmu „Zaraza” , którego akcja rozgrywa się w Polsce w latach 60-tych, może wydawać się dość egzotyczny, to odnosi się do wydarzenia historycznego, a mianowicie epidemii ospy prawdziwej we Wrocławiu latem 1963 rokue

W ramach cyklu prezentującego niezrealizowane projekty Wajdy w zbiorach FINA polecamy „Blokowisko” – artykuł Agnieszki Polanowskiej na temat niespełnionego filmu o niespełnionej miłości.

W połowie lat 80. Andrzej Wajda podjął próbę odniesienia się do kondycji polskiego społeczeństwa po stanie wojennym, a zarazem powrotu do wątku Solidarności. Sięgnął w tym celu po scenariusz „Po przerwie” pióra Włodzimierza Boleckiego. Planowany film nie miał być kolejną częścią cyklu po „Człowieku z marmuru” i „Człowieku z żelaza”, jednak tematycznie oraz ideowo mógł

Dział Badań i Rozwoju FINA wspólnie z Polskim Towarzystwem Edukacji Medialnej, Polskim Komitetem do spraw UNESCO, Centrum Edukacji Obywatelskiej (CEO), Fundacją Szkoła z Klasą, Fundacją Nowoczesna Polska oraz Cyfrowy dialog przygotował ważny dokument wspierający kształcenie kompetencji medialnych, informacyjnych oraz cyfrowych nauczycieli i nauczycielek zatytułowany „Model Edukacji Medialnej, Informacyjnej i Cyfrowej (MEMIC)”.   Opracowany przez autorów