Zapraszamy do naszego stałego cyklu, w którym pokazujemy wyjątkowe, a jednocześnie niedostatecznie – w naszym przekonaniu – znane dzieła sztuki filmowej.

Czerwona linia, reż. Sidney Lumet, 111 min, 1964, USA

Przewrotny zimnowojenny thriller Sidneya Lumeta, zrealizowany na podstawie powieści Eugene’a Burdicka i Harveya Wheelera. Błąd komputera powoduje, że amerykański bombowiec dostaje polecenie zrzucenia bomby atomowej na Moskwę. Ponieważ komunikacja radiowa jest zakłócana, unieważnienie rozkazu staje się niemożliwe. W jaki sposób zapobiec katastrofie, która może doprowadzić nie tylko do zniszczenia Moskwy, ale też do wywołania wojny atomowej? Członkowie rządu amerykańskiego oraz generałowie zbierają się, by zażegnać kryzys.

Film Lumeta, mający premierę w tym samym roku co Dr. Strangelove, nie był przebojem kasowym, jednak nie brakuje głosów, że to nieco zapomniane dziś dzieło jest nie mniej przenikliwe od obrazu Kubricka. Inaczej niż Kubrick, Lumet nie poszedł w stronę groteski, ale stworzył film realistyczny, pokazujący funkcjonowanie instytucji oraz działanie ludzi pod gigantyczną presją. Jak pisał Colin Fitzgerald z magazynu „Popmatters”, Czerwona linia „to jeden z najbardziej porywających w historii thrillerów ery atomu, a jego przesłanie oddziałuje do dziś”. Warto dodać, że w 2000 roku powstała druga adaptacja powieści, Ocalić Nowy Jork Stephena Frearsa, która nie dorównała jednak wizji Lumeta.

Ilustracja: kadr z filmu Czerwona linia, reż. S. Lumet