Dziś są twoje urodziny #1 | Kalina Jędrusik w Ninatece ( 5–28 lutego)

5 lutego zapraszamy na premierę nowego cyklu filmowego, który na stałe zagości w Ninatece. Co miesiąc będziemy prezentować twórczość najbarwniejszych osobowości polskiej kinematografii. Udostępnimy specjalnie wyselekcjonowane filmy, które łączy bohater miesiąca.

Cykl pozwoli przypomnieć i uhonorować artystów bez względu na ich rolę w produkcji filmu. W programie znajdą się tytuły poświęcone między innymi reżyserom, aktorom, scenografom czy kompozytorom.

Pierwszą bohaterką miesiąca będzie najsłynniejsza uwodzicielka wielkiego ekranu, Kalina Jędrusik, o której ostatnio przypomniał film biograficzny Bo we mnie jest seks. 5 lutego przypadają 91. urodziny aktorki.

Program

 Lekarstwo na miłość, reż. Jan Batory, 95 min., 1966, Polska

Jutro premiera, reż. Janusz Morgenstern, 81 min., 1962, Polska

Upał, reż. Kazimierz Kutz, 81 min., 1964, Polska

Mazepa, reż. Gustaw Holoubek, 110 min., 1975, Polska

Gdzie jest trzeci król?, reż. Ryszard Ber, 79 min.,  1967, Polska

 

Filmy będą dostępne w Ninatece między 5 lutego godz. 20.00 a 28 lutego godz. 20.00.

Zapraszamy na kolejne spotkanie klubu filmowego {OD–JAZD} – pokaz filmu Dziecko Rosemary Romana Polańskiego poprzedzony będzie krótką prelekcją, po filmie dyskusja z udziałem filozofa kultury, eseisty i krytyka filmowego dr Mateusza Wernera.

Dziecko Rosemary, reż. Roman Polański, 136 min., 1968, USA

Delikatna Rosemary (Mia Farrow) i jej mąż Guy (John Cassavetes z dziwnym błyskiem w oku) wynajmują mieszkanie w starej kamienicy na Manhattanie. Za sąsiadów mają Minnie i Romana – parę uroczych, choć ekscentrycznych staruszków, którzy bardzo interesują się życiem młodych małżonków. Pewnego dnia Minnie częstuje Rosemary deserem własnej roboty o szczególnym smaku. Rosemary ma po nim dziwny sen. Wkrótce okazuje się, że jest w ciąży, a dookoła niej zaczynają się dziać dziwne zbiegi okoliczności oraz pojawiają kolejne tajemnice, rodzące coraz bardziej niepokojące podejrzenia. Oskarżana o popadanie w obłęd Rosemary zaczyna tracić grunt pod nogami…

Dziecko Rosemary to film przez wielu uznawany za horror doskonały. Mroczny, niepokojący, ale i hipnotyczny klimat i wybitna reżyseria Romana Polańskiego w połączeniu z kultową już muzyką Krzysztofa Komedy, kreacjami aktorskimi Mii Farrow czy Ruth Gordon (nagrodzonej za tę rolę Oscarem) sprawiają, że misternie budowane napięcie wzrasta do poziomu chwytającego za gardło. Diaboliczna aura wykracza także poza filmową diegezę – rok po ukończeniu filmu ciężarna żona Polańskiego, Sharon Tate, padła ofiarą rytualnego mordu, dokonanego przez sektę Charlesa Mansona. Związki tego wydarzenia z filmem pozostają niewyjaśnione.

Dyskusja po filmie

W czym tkwi tajemnica filmowego horroru doskonałego?
Czego w kinie boimy się najbardziej?
Czy kontrowersje wokół postaci Romana Polańskiego powinny wpływać na nasz odbiór jego twórczości?
Na te oraz wiele innych pytań spróbujemy odpowiedzieć wspólnie z ekspertem naszego klubu, dr. Mateuszem Wernerem. Zapraszamy na seans oraz dyskusję, podczas której to Wy będziecie mogli zadać pytania lub podzielić się swoimi pomysłami na interpretację filmu. O czym według Was jest Dziecko Rosemary? Chcemy poznać Waszą opinię!

O cyklu

Klub Filmowy {OD–JAZD} to kinofilskie poszukiwania skarbów i wyjątkowa szansa spotkania oraz dyskusji z wybitnymi znawcami kina, którzy przedstawią autorskie interpretacje swych ukochanych filmów. To cykl 20 spotkań, na które składają się prelekcje ekspertów, projekcje dzieł filmowych oraz dyskusja z uczestnikami. Celem klubu {OD–JAZD} jest rozbudzanie filmowej pasji i krytycznego myślenia o kinie, odkrywanie jego fascynującej historii, zachęta i nauka samodzielnej analizy filmów i własnych, nawet tych najbardziej od-jechanych interpretacji.

Współorganizatorem cyklu jest Filmoteka Narodowa – Instytut Audiowizualny.

W styczniu obchodzić będziemy stulecie urodzin Telly’ego Savalasa (1922-1994), legendarnego amerykańskiego aktora greckiego pochodzenia, który na stałe zapisał się w świadomości widzów na całym świecie. Savalas znany jest przede wszystkim z kultowego już serialu Kojak (1973-1978), w którym wcielił się w rolę twardego nowojorskiego policjanta. Charakterystyczny kapelusz, łysa głowa i zamiłowanie do lizaków to najbardziej rozpoznawalne atrybuty tej postaci, będącej już ikoną popkultury. Telly Savalas to jednak nie tylko porucznik Kojak. W latach 1961-1993 aktor zagrał w kilkudziesięciu filmach, wcielając się między innymi w największego antagonistę Jamesa Bonda – Blofelda we W tajnej służbie jej królewskiej mości.

W ramach mini-przeglądu przypominającego sylwetkę amerykańskiego aktora pokażemy trzy filmy. W Parszywej dwunastce (1967), kultowym filmie wojennym, Savalas zagrał rolę najokrutniejszego z grupy skazańców, którzy biorą udział w straceńczej misji. Aktorowi towarzyszą na ekranie takie gwiazdy, jak Lee Marvin, Charles Bronson i Ernest Borgnine. Drugim filmem pokazywanym w ramach przeglądu jest Złoto Mackenny (1969), pełen rozmachu western, w którym Savalas – występujący u boku Gregory’ego Pecka i Omara Sharifa – zagrał rolę okrutnego sierżanta Tibbsa. Przegląd zamyka słynna komedia wojenna Złoto dla zuchwałych (1970), w której aktor wcielił się w „Wielkiego Joe”, jednego z żołnierzy próbujących zdobyć złoto skradzione przez nazistów. Również i w tym wypadku Savalas pojawia się na ekranie w doborowym towarzystwie – w filmie zagrali także Clint Eastwood i Donald Sutherland. Ostatni przykład pokazuje, że aktor świetnie sprawdzał się nie tylko w brutalnych filmach wojennych, ale też w konwencji komediowej.

Projekcje w ramach cyklu

Pełna informacja o seansach w Kinie Iluzjon znajduje się na stronie kina.

 

16.01, godz. 14.00 Parszywa dwunastka (reż. Robert Aldrich, 149 min., 1967, USA, Wlk. Brytania)

19.01, godz. 20.00 Złoto MacKenny (reż. J. Lee Thompson, 128 min., 1969, USA)  

20.01, godz. 20.00 Złoto dla zuchwałych (reż. Brian G. Hutton, 142 min., 1970, Jugosławia, USA)

28.01, godz. 20.00 Parszywa dwunastka (reż. Robert Aldrich, 149 min., 1967, USA, Wlk. Brytania)

29.01, godz. 14.00 Złoto dla zuchwałych (reż. Brian G. Hutton, 142 min., 1970, Jugosławia, USA)

30.01, godz. 20.00 Złoto MacKenny (reż. J. Lee Thompson, 128 min., 1969, USA)  

 

Ilustracja: kadr z filmu Złoto dla zuchwałych, Telly Savalas pierwszy z prawej

Zapraszamy na dziewiąte – drugie w tym roku – spotkanie klubu filmowego {OD–JAZD} – pokaz filmu Mama Xaviera Dolana poprzedzony będzie krótką prelekcją, po filmie dyskusja z udziałem filmoznawczyni dr Ewy Szponar.

Mama, reż. Xavier Dolan, 2014, 140 min., Kanada

Quebec, niedaleka przyszłość. Owdowiała kobieta samotnie wychowuje sprawiającego problemy nastoletniego syna. Chłopak cierpi na ADHD i ma trudności z rozładowaniem miotających nim emocji. Nieoczekiwanie w ich życiu pojawia się tajemnicza sąsiadka Kyla, której obecność pozwoli matce i synowi odzyskać nadzieję na lepszą przyszłość.

Mama to piąty film Xaviera Dolana, Enfant cheri” (kochanego dziecka), jak określono go podczas Festiwalu Filmowego w Cannes. Debiutując jako reżyser i scenarzysta w wieku 20 lat Dolan wstrząsnął światem kina, a jego kariera potoczyła się w tempie ekspresowym – mając lat 29 miał już na koncie osiem pełnometrażowych i uznanych na całym świecie produkcji. Mama w niezwykle przejmujący sposób podejmuje jeden z ulubionych motywów kanadyjskiego reżysera: złożoność relacji między matką i synem. Kino Dolana uwodzi wyjątkową zmysłowością, fascynuje emocjonalnym nasyceniem i czaruje perfekcyjnie przemyślaną teledyskowością, która wzbogaca filmowe obrazy o nowe znaczenia, a nowatorskość i pomysłowość niektórych rozwiązań formalnych sytuuje część scen z Mamy w kanonie najciekawszych dokonań w historii kina.

Dyskusja po filmie

Jakie są najważniejsze wyznaczniki stylu dolanowskiego?
Jak forma i treść mogą współgrać w tworzeniu filmowej opowieści?
Na czym polega zmysłowy odbiór kina?
Na te i wiele innych pytań spróbujemy odpowiedzieć wspólnie z ekspertką naszego klubu, dr Ewą Szponar. Zapraszamy na seans oraz dyskusję, podczas której będziecie mogli zadawać pytania i dzielić się swoimi interpretacjami filmu. O czym według Was jest Mama? Chcemy poznać Waszą opinię!

O cyklu

Klub Filmowy {OD–JAZD} to kinofilskie poszukiwania skarbów i wyjątkowa szansa spotkania oraz dyskusji z wybitnymi znawcami kina, którzy przedstawią autorskie interpretacje swych ukochanych filmów. To cykl 20 spotkań, na które składają się prelekcje ekspertów, projekcje dzieł filmowych oraz dyskusja z uczestnikami. Celem klubu {OD–JAZD} jest rozbudzanie filmowej pasji i krytycznego myślenia o kinie, odkrywanie jego fascynującej historii, zachęta i nauka samodzielnej analizy filmów i własnych, nawet tych najbardziej od-jechanych interpretacji.

Współorganizatorem cyklu jest Filmoteka Narodowa – Instytut Audiowizualny.

 

Ilustracja: kadr z filmu Mama, reż. X. Dolan

Zapraszamy do Ninateki na wybór polskich filmów, w których dominuje nastrój grozy. W programie nie znalazły się jednak wyłącznie klasyczne polskie horrory. Są w nim natomiast filmy, które w mniej oczywisty sposób prezentują elementy konwencji gatunkowych.

Filmy będzie można obejrzeć za darmo w portalu Ninateka.pl w dniach od 15 do 29 stycznia.

 Program

I. Strachy w kostiumie

 

Na początek coś dla smakoszy literatury. Strachy w kostiumie to wybrane kostiumowe filmy grozy, będące adaptacjami powieści. Przedstawione w nich historie owiane są aurą tajemniczości, a ich bohaterowie żyją na styku światów realnego i pozazmysłowego.

 

Lokis, czyli rękopis profesora Wittembacha, reż. Janusz Majewski, 95 min, 1970, Polska

Ognisty anioł, reż. Maciej Wojtyszko, 95 min, 1985, Polska

 

II. Okropności wojny

 

W Okropnościach wojny znalazły się zaś tytuły filmów, w których elementy kina grozy służą wizualizacji traum wojennych.

 

Trzecia część nocy, reż. Andrzej Żuławski, 101 min., 1971, Polska

Ślady wilczych zębów, reż. Jiři Svoboda, 101 min, 1983, Polska, Czechosłowacja

 

III. Groza surrealistyczna

 

Dla miłośników surrealizmu wybraliśmy krótko i średniometrażowe filmy eksperymentalne, wykorzystujące niestandardowe techniki inscenizacyjno-narracyjne.

 

Krakatau, reż. Mariusz Grzegorzek, 10 min, 1986, Polska

Dziewcę z ciortem, reż. Piotr Szulkin, 14 min., 1975, Polska

 

IV. Historie kryminalne


Historie kryminalne prezentują natomiast różne oblicza spraw kryminalnych, przedstawionych z perspektywy zarówno ofiar, oprawców, jak i śledczych. Tragiczne historie inspirowane są autentycznymi wydarzeniami lub postaciami.

 

Jestem mordercą, reż. Maciej Pieprzyca, 107 min., 2016, Polska

Dług, reż. Krzysztof Krauze, 97 min., 1999, Polska

 

V. Upiory

 

Nie zabraknie też czegoś dla fanów animacji. Upiory to wybór animowanych filmów grozy dla dorosłych, pochodzących z różnych okresów, które reprezentują rozmaite techniki artystyczne.

 

Millenium, reż. Daria Godyń, 8 min., 2020, Polska

Spotkanie z bazyliszkiem, reż. Leokadia Serafinowicz, Wojciech Wieczorkiewicz, 9 min., 1961, Polska

Sekcja zwłok, reż. Ryszard Czekała, 8 min., 1973, Polska

 

Ilustracja: kadr z filmu Trzecia część nocy, reż. A. Żuławski

Mysz, która ryknęła, reż. Jack Arnold, 82 min., 1959, Wlk. Brytania

Klasyka brytyjskiej komedii z fenomenalnym Peterem Sellersem w potrójnej roli ministra, feldmarszałka i… księżnej. Akcja rozgrywa się w najmniejszym państwie na Ziemi, położonym gdzieś w Alpach fikcyjnym księstwie Fenwick. Kiedy kraj staje na skraju bankructwa, władcy wpadają na chytry plan wypowiedzenia wojny Stanom Zjednoczonym… Oparty na powieści Leonarda Wibberleya film jest skrzącą się humorem, zimnowojenną satyrą polityczną.

Przed filmem prelekcję wygłosi Andrzej Bukowiecki.

O cyklu

W tym sezonie zaprezentujemy najwspanialsze komedie kina europejskiego, choć nie zabraknie również mocnych akcentów zza oceanu. Wśród gwiazd, które zobaczymy na ekranie Sali Stolica, m.in. Fernandel, Peter Sellers oraz Louis de Funès, za kamerą – Frank Capra i Leonid Gajdaj, a po obu stronach – niezrównani Mel Brooks i Jacques Tati.

 

Ilustracja: kadr z filmu Mysz, która ryknęła, reż. Jack Arnold

Jerzy Kawalerowicz 19 stycznia 2022 obchodziłby setne urodziny. Był mistrzem polskiego kina i jedną z najważniejszych postaci środowiska filmowego: reżyserem, scenarzystą, szefem Zespołu Filmowego „Kadr”, prezesem Stowarzyszenia Filmowców Polskich. Dbał o wizualną formę swoich filmów i nie bał się artystycznych eksperymentów, rekonstruował światy zaginione, pokazywał jak działają mechanizmy wielkiej historii, ale opowiadał również kameralne historie o miłości i samotności. Jubileuszowa retrospektywa twórcy w Iluzjonie przybliży wszystkie twarze reżysera.

Program:

Pełna informacja o seansach w Kinie Iluzjon znajduje się na stronie kina.

 

14.01, godz. 18.00 Gromada, reż. Jerzy Kawalerowicz, Kazimierz Surnerski, 106 min., 1951, Polska

16.01, godz. 17.30 Celuloza, reż. Jerzy Kawalerowicz, 125 min., 1954, Polska

17.01, godz. 18.00 Pod gwiazdą frygijską, reż. Jerzy Kawalerowicz, 116 min., 1954, Polska

18.01,  godz. 18.00 Cień, reż. Jerzy Kawalerowicz, 94 min., 1956, Polska

19.01, godz. 18.00 Pociąg, reż. Jerzy Kawalerowicz, 93 min., 1959, Polska

20.01, godz. 18.00 Prawdziwy koniec wielkiej wojny, reż. Jerzy Kawalerowicz, 90 min., 1957, Polska

21.01, godz. 18.00 Gra, reż. Jerzy Kawalerowicz, 91 min., 1968, Polska

22.01, godz. 17.30 Matka Joanna od Aniołów, reż. Jerzy Kawalerowicz, 103 min., 1961, Polska

23.01, godz. 16.30 Faraon, reż. Jerzy Kawalerowicz, 175 min., 1965, Polska

29.01, godz. 16.30 Śmierć prezydenta, reż. Jerzy Kawalerowicz, 144 min., 1977, Polska

30.01, godz. 17.30 Austeria, reż. Jerzy Kawalerowicz, 102 min., 1982, Polska

Kiedy nie pracuje nad filmami, pisaniem scenariuszy, szkicowaniem powieści, tworzeniem muzyki czy reżyserowaniem video zajmuje go między iinnymi malarstwo i fotografia. David Lynch – urodzony w 1946 roku w Missoula amerykański filmowiec i artysta audiowizualny – to  jeden z najbardziej znanych twórców współczesnego kina eksperymentalnego.

Z okazji przypadających 20 stycznia 76. urodzin reżysera w Kinie Iluzjon zostaną zaprezentowane filmy, za które był nominowany do Oscara w kategorii Najlepszy reżyser: dramat historyczny Człowiek słoń (1981) i pełen surrealistycznej tajemnicy thriller Blue Velvet (1986), a także zdobywcę Złotej Palmy na Festiwalu Filmowym w Cannes – groteskowy, brutalny i romantyczny film drogi – Dzikość serca (1990).

Program

Pełna informacja o seansach w Kinie Iluzjon znajduje się na stronie kina.

 

14.01, godz. 20.30 Dzikość serca, reż. David Lynch, 124 min., 1990, USA

15.01, godz. 20.30 Blue Velvet, reż. David Lynch, 120 min., 1986, USA

21.01, godz. 20.00 Człowiek słoń reż. David Lynch, godz. 123 min., 1980, Wielka Brytania

23.01, godz. 20.30 Blue Velvet, reż. David Lynch, 120 min., 1986, USA

25.01, godz. 20.30 Dzikość serca, reż. David Lynch, 124 min., 1990, USA

28.01, godz. 20.30 Człowiek słoń godz. 123 min., 1980, Wielka Brytania

1.02, godz. 20.30 Blue Velvet, reż. David Lynch, 120 min., 1986, USA

2.02, godz. 20.30 Człowiek słoń, reż. David Lynch, godz. 123 min., 1980, Wielka Brytania

 

Ilustracja: kadr z filmu Blue Velvet, reż. D. Lynch

Nieposkromione tańce, huczne przyjęcia, ekstrawaganckie przebrania i eksplozja nieokiełznanych pragnień. Karnawał to czas upustu fantazji, otwierającej drogę dla uczty, zabawy i oczyszczenia. Obowiązujące powszechnie wartości zostają odrzucone, a istniejące zasady ulegają odwróceniu, by stworzyć świat na opak, w którym sacrum ściera się bezwzględnie z profanum.

Towarzyszy temu wyzbycie się ograniczeń i zahamowań, wyrażanie buntu i sprzeciwu poprzez taniec, szukanie antidotum na rzeczywistość poprzez szaleńczy pęd ku destrukcji i hedonistycznej przyjemności, która jest głównym kierunkiem poszukiwań. Puszczenie hamulców, rozkwit pożądania, uleganie popędom, celebrowanie życia w jego materialnej, fizycznej wręcz postaci daje upust lękom i napięciom.

Uczta to podróż w świat zmysłów – rozpusta ciała, święto konsumpcji i przepychu, wystawienie się na nadmiar doświadczeń. Zatracenie się w wytwarzającej stany graniczne szaleńczej zabawie w intencji prowadzić ma do katharsis, po którym wszystko może rozpocząć się od nowa.

Wszyscy chcemy się dobrze bawić i nieustannie szukamy przyjemności. Pragnienia te były silnie obrazowane w dziełach filmowych, wykorzystujących symbolikę karnawałowej rzeczywistości. Jakie moce może nam dać dziś doświadczanie karnawału poprzez film? Czy współcześnie – gdy poszukiwanie przyjemności często staje się istotą życia – może nam ono wciąż przynieść oczyszczenie?

W styczniowym karnawałowym cyklu zapraszamy Państwa do wspólnej filmowej uczty.

Pokażemy beztroską, pełną swobodnego tańca i nieokiełznanej radości odsłonę karnawałowej zabawy, ale również jej mroczne oblicze. W cyklu wyświetlimy m.in.: Dirty Dancing (polski tytuł: Wirujący seks), Słodkie życie i Wielkie żarcie.

Program

Pełna informacja o seansach w Kinie Iluzjon znajduje się na stronie kina.

 

7.01, godz. 20.00 Słodka Charity, reż. Bob Fosse, 157 min., 1969, USA

12.01, godz. 19.00 Słodkie życie, reż. Federico Fellini, 173 min., 1959, Francja, Włochy

17.01, godz. 21.00 Wirujący seks, reż. Emile Ardolino, 101 min., 1987, USA

17.01, godz. 20.00 Uczta Babette, reż. Gabriel Axel. 103 min., 1987, Dania

18.01, godz. 20.00 Czyż nie dobija się koni?, reż. Sydney Pollack, 120 min., 1969, USA

19.01, godz. 17.30 Wałkonie, reż. Federico Fellini, 106 min., 1953, Francja, Włochy

20.01, godz. 17.30 O uroczystościach i gościach, reż. Jan Němec, 70 min., 1965, Czechosławacja

22.01, godz. 15.00 Czarny Orfeusz, reż. Marcel Camus, 105 min., 1959, Włochy, Francja

22.01, godz. 16.00 Słodkie życie, reż. Federico Fellini, 173 min., 1959, Francja, Włochy

22.01, godz. 20.30 Gorączka sobotniej nocy, reż. John Badham, 112 min., 1977, USA

23.01, godz. 16.00 Słodka Charity, reż. Bob Fosse, 157 min., 1969, USA

24.01, godz. 17.30 Wałkonie, reż. Federico Fellini, 106 min., 1953, Francja, Włochy

24.01, godz. 20.00 West Side Story, reż. Jerome Robbins, Robert Wise, 151 min., 1961, USA

27.01, godz. 18.00 Wirujący seks, reż. Emile Ardolino, 101 min., 1987, USA

28.01, godz. 17.30 Czarny Orfeusz, reż. Marcel Camus, 105 min., 1959, Włochy, Francja

29.01, godz. 14.30 O uroczystościach i gościach, reż. Jan Němec, 70 min., 1965, Czechosławacja

29.01, godz. 20.30 Gorączka sobotniej nocy, reż. John Badham, 112 min., 1977, USA

31.01, godz. 17.30  Czyż nie dobija się koni?, reż. Sydney Pollack, 120 min., 1969, USA

31.01, godz. 17.30 West Side Story, reż. Jerome Robbins, Robert Wise, 151 min., 1961, USA

1.02, godz. 19.30 Słodkie życie, reż. Federico Fellini, 173 min., 1959, Francja, Włochy

3.02, godz. godz. 17.30 Czyż nie dobija się koni?, reż. Sydney Pollack, 120 min., 1969, USA

 

Ilustracja: kadr z filmu Słodkie życie, rez. F. Fellini

Kuba Stankiewicz Trio, Gaba Kulka i Jan Emil Młynarski otworzą piątą Retrotekę w kinie Iluzjon! Podczas koncertu usłyszymy jazzowe tematy inspirowane twórczością trzech genialnych melodystów i kompozytorów polskiej i amerykańskiej muzyki filmowej XX wieku – Bronisława Kapera, Victora Younga i Henryka Warsa. Po koncercie zapraszamy na pokaz „polsko-hollywoodzkiego” filmu Malowana zasłona w reżyserii Ryszarda Bolesławskiego, w którym główne rolą zagrali Greta Garbo i Herbert Marshall.

Na streaming koncertu zapraszamy do serwisu Ninateka.pl!

Godz. 19.00 Koncert

Artyści:

 

Jan Emil Młynarski – śpiew
Gaba Kulka – śpiew

Kuba Stankiewicz Trio w składzie:

Kuba Stankiewicz – fortepian
Wojciech Pulcyn – kontrabas
Sebastian Frankiewicz – perkusja

 

Program koncertu

  1. Już nie zapomnisz mnie(muz. Henryk Wars, sł. Ludwik Starski, wykonawcy: Jan Emil Młynarski, Kuba Stankiewicz Trio)
  2. On Green Dolphin Street(muz. Bronisław Kaper, wykonawcy: Kuba Stankiewicz Trio)
  3. Panna Marysia telefonistka(muz. Henryk Wars, sł. Emmanuel Schlechter, wykonawcy: Gaba Kulka, Kuba Stankiewicz Trio)
  4. Nie wiem co się ze mną stało (muz. H.Wars/sł.E.Schlechter, wykonawcy: Jan Emil Młynarski, Kuba Stankiewicz Trio)
  5. Miłość ci wszystko wybaczy(muz. Henryk Wars, sł. Julian Tuwim, wykonawcy: Gaba Kulka, Kuba Stankiewicz Trio)
  6. Instrumental (wykonawcy: Kuba Stankiewicz Trio)
  7. Beautiful Love(muz. Wayne King, Victor Young, Egbert Van Alstyne, sł. Haven Gillespie, wykonawcy: Jan Emil Młynarski, Kuba Stankiewicz Trio)
  8. Johnny Guitar (muz. Victor Young, sł. Peggy Lee, wykonawcy: Gaba Kulka, Kuba Stankiewicz Trio
  9. Stardust(wykonawcy: Jan Emil Młynarski, Kuba Stankiewicz Trio)
  10. Stella By Starlight (muz. Victor Young, sł. Ned Washington, wykonawcy: Jan Emil Młynarski, Kuba Stankiewicz Trio)
  11. Instrumental (wykonawcy: Kuba Stankiewicz Trio)

 

Godz. 20.35 Malowana zasłona, reż. Ryszard Bolesławski, 85 min., 1934, USA

W roku 1925 William Somerset Maugham napisał powieść Malowany welon, którą na duży ekran przeniósł polski reżyser Ryszard Bolesławski. Fabułę filmu stanowi historia młodej jedynaczki Kitty, która chcąc wyrwać się spod skrzydeł nadopiekuńczych rodziców poślubia Waltera Fane, nudnego biologa. Szybko zatem wdaje się w romans. Walter dowiadując się o zdradzie żony stawia jej ultimatum: rozwód i skandal lub wyjazd do Chin. Kate decyduje się na podróż. Młody bakteriolog odnajduje w Chinach swoje powołanie – pomaga przy leczeniu epidemii cholery. Kitty natomiast, pozbawiona londyńskich atrakcji, zaczyna zauważać Waltera i doceniać go jako lekarza i męża. Rodzi się między nimi gorące uczucie. Opada „malowana zasłona”, uczucia stają się czyste i niewymuszone.

Pochwała miłości dojrzałej, świadomej jest wspaniałym przedsięwzięciem, jednak autorowi książki nie starczyło sił, by rzeczywiście rozprawić się z wszechobecnym mitem Romea i Julii. Ryszard Bolesławski, wówczas już doświadczony reżyser w Hollywood, będzie wiedział, jak przezwyciężyć niedociągnięcia i naiwność historii miłosnej. Postawi na aktorów – do roli efemerycznej Katy zatrudnił prawdziwą gwiazdę, jaką była Greta Garbo. Aktorka silna, charyzmatyczna o tubalnym, niskim głosie i zmysłowym wyglądzie. Hollywood nazywało ją „zimnym płomieniem Szwecji”. Tylko w tym ucieleśnieniu postać Kitty mogła nabrać wyrazistych kształtów. Partneruje jej Herbert Marshall, który to po filmie z roku 1932 Złote sidła stał się gorącym nazwiskiem w filmowym świecie. Ten duet na ekranie sprawia, że warto wrócić do melodramatu kolejny raz.

Niewątpliwym kolejnym atutem filmu jest muzyka Herberta Stotharta, dwunastokrotnie nominowanego do Oscara (statuetkę otrzymał za Czarnoksiężnika z Krainy Oz).

Po latach z książką Maughama zmierzyli się też Vincente Minelli i Ronald Neame w roku 1957. Drugiej adaptacji nadano tytuł Siódmy grzech a główne role zagrali tam Eleanor Parker i Carol Carwin. Ostatniej wersji adaptacji podjął się John Curran w roku 2006. Film nosił tytuł Malowany welon, a w głównych rolach znaleźli się Naomi Watts i Edward Norton.