Filmowe dzieła dla dzieci, zarówno sprzed lat, które świetnie pamiętają dorośli, jak i nowsze produkcje z końca XX wieku można już teraz znaleźć w serwisie Ninateka. Z okazji nadchodzącego Dnia Dziecka warto obejrzeć animacje takich twórców jak Witold Giersz (Wiosenne przygody krasnala, Podarta książka), Zofia Ołdak (Pies w cyrku), Stefan Szwakopf (W samolocie, W krainie dinozaurów), Janina Hartwig (Dwa Michały, Koziołki na wieży), Tadeusz Wilkosz (Nie drażnić lwa, Smok Barnaba), Jerzy Kotowski (Rycerz z Kapadocji, Baśń o korsarzu Palemonie), Teresa Badzian (Mamutek, Niezwykła podróż), Zenon Wasilewski (Uwaga diabeł!, Za króla Krakusa), Krzysztof Kiwerski (Jasio), którzy w swoich filmach stworzyli niezwykłe światy pobudzające dziecięcą wyobraźnię.

Polska animacja to także nie zapomniane seriale dla dzieci. Kto nie zna kota Filemona, jego towarzysza Bonifacego, Misia Uszatka czy Gapiszona?

Filemon, młody, niezwykle ciekawy świata kociak dorasta u boku starego, doświadczonego kota Bonifacego. Obaj mieszkają w przytulnym domku na wsi wraz z Babcią i Dziadkiem. W 13 odcinkach Dziwnego świata kota Filemona najmłodsi widzowie poznają wiejski i miejski świat, szukają z niesfornym czworonogiem przyjaciół, stawiają czoła niebezpieczeństwom i uczą się odpowiedzialności.

Dziwny świat kota Filemona

Kolejna z dostępnych w Ninatece animacji to Zaczarowany ołówek, serial zrealizowany w Studiu Małych Form Filmowych Se-ma-for w latach 1963-1977, opowiadający o przygodach chłopca o imieniu Piotrek i jego psa Pimpka. Bohater został obdarowany przez krasnoludka zaczarowanym ołówkiem, który pomaga w rozwiązywaniu najróżniejszych problemów. Wszystko, co nim narysuje, ulega materializacji i okazuje się niezastąpione podczas licznych przygód bajkowych przyjaciół.

Czteroodcinkowa seria Nowe przygody Misia Uszatka, to kontynuacja przygód sympatycznego niedźwiadka znanego dzieciom z dobranocek. Każdy z odcinków niesie inne przesłanie i rozpoczyna się nową piosenką, wszystkie jednak pozostają wierne „uszatkowej” tradycji: poważnego, partnerskiego traktowania problemów dzieci oraz dbałości o wizualne szczegóły bajki.

W Ninatece nie mogło również zabraknąć Gapiszona. Postać ta zajmuje ważne miejsce w kanonie postaci literatury i filmu dla dzieci i – co wyjątkowe – nie jest misiem. Jest za to uśmiechniętym chłopcem ubranym w charakterystyczną czapkę. Twórcą Gapiszona był Bohdan Butenko – grafik, autor ilustracji do ponad 200 książek, które charakteryzuje specyficzna kreska. Jak sam wspominał, jej nowatorskość w czasach gdy debiutował polegała na tym, że nie trzymała się realizmu, co, jak się okazało, było (i jest) zbawienne dla pobudzania dziecięcej wyobraźni.

Pomysły na zabawy i ćwiczenia wokół wybranych filmów można znaleźć na stronie www.filmotekaszkolna.pl.

 

Ilustracja: kadr z filmu Gapiszon

Dotyczy: Zaproszenie do składania ofert na „Wynajem nieruchomości z przeznaczeniem na przechowywanie zbiorów okołofilmowych, zlokalizowanej w odległości (w promieniu) nie więcej niż 1 km od wynajmowanej przez FINA nieruchomości w Regułach, przy ul. Żytniej 10”.

Filmoteka Narodowa – Instytut Audiowizualny (FINA) informuje, iż w przedmiotowym postępowaniu w dniu 7 kwietnia 2020 roku, została złożona jedna oferta przez firmę MEBI SMB SYLWIA MEUŚ-BIELIŃSKA z siedzibą w Regułach przy ul. Żytnia 10, 05-816 Reguły niepodlegająca odrzuceniu i została ona wybrana jako najkorzystniejsza.

Cykl jest kontynuacją wspólnego projektu Filmoteki Narodowej – Instytutu Audiowizualnego i Żydowskiego Instytutu Historycznego, zapoczątkowanego w 2018 roku, podczas którego w warszawskim kinie Iluzjon pokazywane były filmy w jidysz z okresu międzywojennego. Projekcje każdorazowo poprzedzone były prelekcjami specjalistek i specjalistów z ŻIH i FINA.

Mir kumen on (1936) przedstawia życie codzienne Sanatorium im. Włodzimierza Medema w podwarszawskim Miedzeszynie, stosowane tam nowatorskie metody wychowawcze i lecznicze. W latach 1926–1939 leczyło się w nim prawie 10 000 zagrożonych gruźlicą dzieci z ubogich robotniczych rodzin żydowskich. W 1942 roku pracownicy i podopieczni sanatorium zostali przewiezieni do obozu zagłady w Treblince.

W momencie realizacji Mir kumen on Aleksander Ford miał 27 lat. Całość zdjęć wykonano latem 1935 roku. W filmie nie występują aktorzy, jest pełen autentyzmu i stanowi rzadki obraz prawdziwego życia żydowskich dzieci w przedwojennej Polsce. Producentem Mir kumen on było Stowarzyszenie Sanatorium Dziecka im. Włodzimierza Medema, a współfinansowała go żydowska socjalistyczna partia Bund. Film miał wspierać zbiórkę pieniędzy na leczenie dzieci.

Film prezentuje m.in. nowoczesne metody leczenia stosowane w sanatorium, ale ma też jasną wymowę ideową: jest apelem o solidarność (klasową) i tolerancję (narodową). Oskarżenia o promowanie komunizmu sprawiły, że Mir kumen on stał się w Polsce ofiarą cenzury.

Ostatecznie film nie został dopuszczony do dystrybucji kinowej i wyświetlany był tylko podczas tajnych projekcji oraz zamkniętych pokazach prasowych. Pracownikom Sanatorium wywieźli kopię Mir kumen on do Francji. Pierwszy pokaz filmu zatytułowanego Nous arrivons (My przychodzimy) odbył się w marcu 1936 roku w paryskiej Salle Pleyel, a słowo wstępne wygłosił Luis Buñuel. To właśnie z Francji, od Serge’a Bromberga (francuski popularyzator kina niemego, nazywany Indianą Jonesem zaginionych filmów, założyciel Lobster Films, gość specjalny 16. edycji Święta Niemego Kina) i Léi Minczeles (inicjatorka projektu z francuskiego Medem Center) wypłynęła inicjatywa, aby dzieło Forda odnowić i przywrócić międzynarodowej publiczności.

Przywrócenie filmu było możliwe dzięki wspólnemu projektowi Filmoteki Narodowej – Instytutu Audiowizualnego, The Museum of Modern Art, Deutsche Kinemathek oraz Lobster Films.

kadr z filmu W walce o zdrowie

Jako uzupełnienie filmu Aleksandra Forda pokazany zostanie krótkometrażowy dokument W walce o zdrowie (Ba-maawak al ha-brijut), zrealizowany przez Leona Jeannota w 1937 roku. Powstał na zlecenie Towarzystwa Ochrony Zdrowia Ludności Żydowskiej w Polsce. O dokumencie nie pojawiają się żadne wzmianki w prasie, można więc przypuszczać, że nie był dystrybuowany w kinach, a jedynie pokazywany jako film instruktażowy podczas spotkań TOZu.

Partnerem pokazu jest Żydowski Instytut Historyczny im. Emanuela Ringelbluma.

 

Ilustracja główna: kadr z filmu Mir kumen on

Zapis koncertu zespołu Coals w serwisie Ninateka.pl

Zapis koncertu zespołu Dłonie w serwisie Ninateka.pl

Zapis koncertu grupy Lemiszewski & Olter w serwisie Ninateka.pl

 

Pod zbiorczym hasłem „FINA na ucho” w siedzibie Filmoteki Narodowej – Instytutu Audiowizualnego w Warszawie odbywały się koncerty, podczas których występowały najciekawsze polskie zespoły. Ze względu na epidemię koronawirusa w marcu tego roku cykl został zawieszony, ale teraz powraca w wersji online. W jego kolejnej odsłonie wystąpią zespoły Coals, Dłonie oraz duet Lemiszewski/Olter. FINA premierowo udostępni także rejestrację koncertu Wacława Zimpla ze stycznia 2020 roku. Streamingi będą dostępne na profilu facebookowym FINA Wałbrzyska 3/5.

„Raz chcemy pisać dream-popowe piosenki, a zaraz potem odczuwamy potrzebę, by nagrywać trap” – tłumaczyła w wywiadzie dla „Przekroju” wokalistka Coals Kacha Kowalczyk. Gatunkowo trudną do zdefiniowana muzykę zespołu (za produkcję odpowiada Łukasz Rozmysłowski) spajają marzycielski nastrój, nieśpieszne tempa i pewna powściągliwość w wyrażaniu emocji. W ich piosenkach, które raz to wpadają w ucho popowym refrenem, raz ciągną w stronę eksperymentu, nostalgia za tym, co minione splata się z refleksją na temat współczesnego świata, który przeniósł się do Internetu. Coals mają na koncie dwa albumy i dwie epki. Nagrywając je, współpracowali z takimi artystami jak m.in.: schafter, Piernikowski, Felicita i Hatti Vatti. W marcu ukazała się najnowsza płyta zespołu zatytułowana Docusoap, która zebrała entuzjastyczne recenzje krytyki. Transmisja koncertu Coals już 28 maja o godz. 20:00.

Z kolei 10 czerwca godz. 20:00 FINA zaprasza na premierę rejestracji koncertu Wacława Zimpla. Artysta wystąpił na scenie FINA Wałbrzyska 3/5 30 stycznia 2020 roku, prezentując kompozycje ze swojego najnowszego albumu Massive Oscillations. Klasycznie wykształcony klarnecista zdobył rozgłos, grając free jazz z absolutną czołówką tej sceny. Wszechstronność i kompozytorska kreatywność sprawiły, że Zimpel bardzo szybko zaczął zgłębiać inne stylistyki i tradycje muzyczne: minimalizm, indyjską muzykę klasyczną czy marokańską gnawę. Wydana w 2016 roku solowa płyta Lines okazała się przełomowa w karierze artysty ze względu na wykorzystanie analogowych instrumentów elektronicznych, które stały się jego nową fascynacją. Niespodziewanie Zimpel zamienił jazzowe kluby na najważniejsze festiwale muzyki elektronicznej na świecie i kooperacje z artystami takimi jak James Holden, Forest Swords czy Shackleton.

Na ostatni przed wakacjami wieczór muzyczny, który odbędzie się 25 czerwca o godz. 20:00, złożą się dwa koncerty na żywo. Wystąpią muzycy, którzy niewątpliwie czerpią z dorobku amerykańskiej alternatywy lat 90. Ich sympatie rozkładają się jednak w trochę inny sposób. Dłonie grają niestroniące od romantyzmu, lecz formalnie skromne kawałki, w których słychać echa slowcore’u i indie-rocka spod znaku Real Estate, Maca DeMarco czy bardziej piosenkowych momentów Sebadoh. Natomiast perkusista Teo Olter oraz grający na gitarze Jakub Lemiszewski chętniej sięgają do garażowego rocka i post-rocka. Nie bez powodu pierwszy utwór na ich debiutanckim albumie nosił tytuł SY, stanowiąc ukłon w stronę słynnego Sonic Youth. Podczas koncertu w FINA duet wykona utwory z planowanej na 2020 roku płyty Post Refference II.

Wszystkie koncerty zostaną docelowo udostępnione w serwisie Ninateka.

 

Na zdjęciu: Coals, fot. Jakub Owczarek

Celem wystawy Przekrój kino!, która 20 maja została otworzona w ZODIAKU Warszawskim Pawilonie Architektury, jest zaprezentowanie architektury w kontekście zmieniających się potrzeb i oczekiwań widzów, wynikających z przemian społeczno-kulturalnych, gospodarczych i technologicznych. Czym było projektowanie kin dawniej, a jak wygląda teraz? Atlantic, Iluzjon i nieistniejąca już Skarpa to obiekty, od których rozpoczyna się cała opowieść. Kto je projektował, co dały miastu i mieszkańcom, jak przystosowały się do nowej rzeczywistości lub dlaczego nie przetrwały?

– Bardzo się cieszę z wystawy o kinach. Projektowali je często znakomici architekci. Część z tych obiektów przetrwała jedynie w naszych wspomnieniach i na starych zdjęciach. Zostały zburzone, by uwolnić działki pod duże inwestycje komercyjne. Z kina Moskwa zachowały się tylko lwy ze sztucznego kamienia, które stanęły przy ulicy Puławskiej na wprost Europleksu – biurowca z pasażem usługowym. Zniknęło też kino Skarpa. Na szczęście przetrwała Stolica, dziś Iluzjon, w którym możemy oglądać nie tylko dobre filmy, ale także podziwiać klasę architektury tego kina – mówi Marlena Happach, Główny Architekt Miasta.

Na wystawie w ZODIAKU nie mogło zabraknąć również opowieści o fenomenie i popularności multipleksów. Prezentowane są przekroje kin, ich rzuty, stare fotografie oraz fragmenty Polskiej Kroniki Filmowej. Pawilon będzie udostępniony w ograniczonych godzinach, z limitowaną liczbą zwiedzających. Spotkania towarzyszące realizowane będą wciąż online na kanale YouTube ZODIAK Warszawski Pawilon Architektury.

Już teraz dostępne są tam m.in. wykłady Jerzego S. Majewskiego o historii kin warszawskich, Anny Cymer o ich architekturze w kontekście przestrzeni miasta oraz Anny Brzezińskiej-Czerskiej o kinowych neonach. A oto krótki film o wystawie

 

 

Czas i miejsce

Wystawa jest czynna w dniach od 20 maja do 12 lipca 2020 roku. od poniedziałku do piątku w godz. 14:00–18:00, w weekendy – 12:00–20:00. Wstęp wolny.

Warszawa, ZODIAK Warszawski Pawilon Architektury, Pasaż Stefana Wiecheckiego „Wiecha” 4.

Szczegóły na stronie Pawilonu Zodiak i na Facebooku.

FINA jest partnerem wystawy.

20 wyselekcjonowanych przez Filmotekę Narodową – Instytut Audiowizualny filmów z poprzednich edycji Millennium Docs Against Gravity bez opłat i reklam można było obejrzeć w serwisie ninateka.pl. Przegląd spotkał się z ogromnym zainteresowaniem mediów i publiczności i osiągnął spektakularne wyniki oglądalności! Filmy dokumentalne prezentowane w Ninatece obejrzało łącznie 110 775 użytkowników (wliczając odtworzenia przynajmniej ¾ filmu), a niemal 300 000 włączyło dany tytuł.

W marcu i kwietniu 2020 roku Ninateka znalazła się w pierwszej dziesiątce zestawień najchętniej oglądanych serwisów VOD przygotowanych przez redakcję „Press” i „Wirtualnych mediów” obok takich platform jak Netflix, vod.pl, HBO GO, player.pl, ipla.tv.

W ramach przeglądu Millennium Docs Against Gravity widzowie Ninateki mogli udać się w niezwykłą podróż w macedońskie góry (Kraina miodu), do podwodnego świata delfinów (Człowiek delfin), na francuską prowincję z Agnès Vardą (Twarze, plaże), do swingującego Londynu lat 60. z Michaelem Caine’em (Michael Caine: Moje pokolenie) i śladami jednego z najbardziej fascynujących polskich filmowców, Michała Waszyńskiego (Książę i dybuk). Mieli także szansę by poznać sławnego skrzypka i przystojnego modela Armaniego w jednym (Współczesny mężczyzna), byłą sekretarkę jednego z najwyżej postawionych nazistów – Josepha Goebbelsa (Niemiecki życiorys), członków sudańskiego klubu filmowego, którzy postanowili odrestaurować nieczynne kino pod Chartumem (Pogawędki o drzewach to zbrodnia), wspaniałych fotografów – Roberta Franka (Nie mrugaj – Robert Frank) i Sebastião Salgado (Sól Ziemi) oraz zawiłe losy spuścizny meksykańskiego architekta Luisa Barragána (Niezwykła propozycja). Przegląd był także okazją, by poszukać odpowiedzi na pytania: czy wskrzeszenie mamuta jest dziś możliwe (Genesis 2.0)? Jak naprawdę wygląda hodowla przemysłowa zwierząt (Zjadanie zwierząt)? Czy można przenieść pianino przez Himalaje (Stroiciel Himalajów)? Jak powstawała muzyka do kinowych hitów (Score – muzyka filmowa) oraz jak Putinowi udało się przywrócić w Rosji dyktaturę (Świadkowie Putina)?

Ninateka (ninateka.pl), serwis prowadzony przez Filmotekę Narodową – Instytut Audiowizualny (FINA), w otwartym, darmowym dostępie prezentuje bogactwo polskiej kultury audiowizualnej. Na ninateka.pl znajduje się już ponad 8000 wyselekcjonowanych materiałów audiowizualnych, a liczba ta codziennie rośnie. Tylko tu, nieodpłatnie i bez reklam, można oglądać filmy fabularne i dokumentalne czołowych polskich twórców, rejestracje spektakli i koncertów, animacje, słuchowiska i rozmowy z ciekawymi ludźmi.

Ninateka powstała z myślą o wszystkich użytkownikach – również tych, którzy często spotykają się z wykluczeniem z przestrzeni cyfrowej i utrudnionym dostępem do kultury. Serwis jest otwarty także dla osób z niepełnosprawnościami i wszystkich, którzy z różnych powodów nie mogą w pełni korzystać z zasobów Internetu. Już teraz w Ninatece znajdują się 103 materiały z audiodeskrypcją, 94 opatrzone tłumaczeniem na Polski Język Migowy moraz 182 z napisami dla osób niesłyszących.

Więcej na ninateka.pl.

Bezpłatne, dostępne online webinaria w sposób przystępny, dla osób niebędących prawnikami, tłumaczące najczęściej pojawiające się wątpliwości z zakresu prawa autorskiego odbędą się aż dziesięciokrotnie. We wszystkich z nich będzie można uczestniczyć na facebooku FINA Wałbrzyska 3/5, a poprowadzi je Ksenia Kakareko, dr nauk prawnych, adiunkt w Katedrze Prawa Mediów WDIiB UW.

Spotkania dotyczyć będą szczegółowych zagadnień stosowania szeroko rozumianego prawa autorskiego, graniczącego także z innymi dziedzinami własności intelektualnej (m.in. znaki towarowe, wzory przemysłowe) takie jak dozwolony użytek prywatny, cytowanie utworów z Internetu, współautorstwo w prawie autorskim, licencje i dochodzenie naruszeń prawa autorskiego.

To wirtualna forma wykładów odbywających się wcześniej w siedzibie FINA (Wałbrzyska 3/5, Warszawa) i cieszących się każdorazowo ogromnym zainteresowaniem. Dzięki dostępności online i wykorzystaniu mediów społecznościowych możliwe będzie dotarcie do jeszcze większej grupy odbiorców.

 

Harmonogram i tematy zajęć

Każde z webinariów w ramach cyklu odbędzie się o godz. 12.00 na profilu FINA Wałbrzyska 3/5. Udział w spotkaniu nie wymaga rejestracji.

 

25.05.2020 – Prawo autorskie nie chroni Van Gogha? O przedmiocie ochrony prawa autorskiego

1.06.2020 – Dlaczego prawo autorskie nie chroni Konstytucji? O tym czego prawo autorskie nie chroni, a czego nie uznaje za utwór

08.06.2020 – Co mogę robić w zaciszu domowym, czyli o dozwolonym użytku prywatnym

15.06.2020 – Lepiej razem czy osobno? O współautorstwie w prawie autorskim

22.06.2020 – Jak tworzyć przy użyciu cudzych dzieł? Przeróbki, kontynuacje, kolaże, sampling, remix, inspiracje

29.06.2020 – Czy pracodawca mnie ograbił? Utwór pracowniczy w prawie autorskim

6.07.2020 – Czego autor mi nie może zabronić?

13.07.2020 – Cytowanie utworów z Internetu

20.07.2020 – Zawodowo czy prywatnie. Czym się różni korzystanie z cudzej twórczości?

27.07.2020 – Kraść czy kupować? Licencje i dochodzenie naruszeń prawa autorskiego.

 

Prowadząca

Ksenia Kakareko, doktor nauk prawnych, adiunkt w Katedrze Prawa Mediów WDIiB UW, specjalista ds. badań i rozwoju FINA, członek zarządu SDiW REPROPOL (ozz).

 

 

Główna ilustracja: Vincent van Gogh, Gwiaździsta noc

Miłośnicy przedwojennych filmów oraz takich gwiazd jak Jadwiga Smosarska, Aleksander Żabczyński, Loda Niemirzanka czy Antoni Fertner, a także ci, którzy tęsknią za niedzielnymi spotkaniami z retrokinem w kinie Iluzjon, będą mogli delektować się najlepszymi polskimi produkcjami z lat 20. i 30. ubiegłego wieku w domowym zaciszu!

Od 10 maja Filmoteka Narodowa – Instytut Audiowizualny (FINA), ekspert w zakresie cyfrowej rekonstrukcji i wiedzy o filmie, także o najwcześniejszych rodzimych obrazach, zaprasza do udziału w internetowym retrokinie!

Program Filmów, które kochamy wypełnią premiery przedwojennych komedii, m.in. Dziewczyna szuka miłości, Ada, to nie wypada!, Jadzia, Córka generała Pankratowa, a także kulisy powstawania wybranych produkcji oraz nieznane ciekawostki i anegdoty sprzed lat. Dodatkową atrakcją i zachętą dla tych, którzy nie mieli wcześniej okazji obcować z filmami w reżyserii m.in Romualda Gantkowskiego, Mieczysława Krawicza czy Konrada Toma będzie możliwość wirtualnego spotkania z ekspertami FINA, którzy opowiedzą m.in. o przedwojennym planie filmowym.

Nitrofilm.pl: baza wiedzy o przedwojennych filmach

Filmy, które kochamy to przede wszystkim przedwojenne produkcje z projektu Nitrofilm, filmy znane i lubiane, które co niedzielę gościły na ekranie warszawskiego kina Iluzjon, a także na wielu festiwalach filmowych. FINA, w ramach tego właśnie projektu, od wielu lat sięga do najstarszych generacji kopii filmowych, zapisanych na taśmach nitro i najcenniejsze zbiory w swoich archiwach poddaje digitalizacji i kompleksowej rekonstrukcji cyfrowej.

Nitrofilm.pl to także obowiązkowy adres internetowy, pod którym znaleźć można szczegółowe informacje na temat polskich produkcji okresu międzywojnia, obsady, archiwalne recenzje, anegdoty, fotosy, teksty kultowych piosenek!

Spragnieni retrowrażeń wyjątkowe materiały filmowe znajdą także na stronie Repozytorium Cyfrowego FINA, wśród nich m.in. kroniki, fragmenty filmów fabularnych, a także odrestaurowane cyfrowo przedwojenne zwiastuny filmowe, które znacznie różnią się od współczesnych.

Filmy, które kochamy

Filmografowie FINA, którzy na co dzień badają historię przedwojennych filmów i prowadzą prelekcje w kinie Iluzjon w ramach cyklu Retrokino, teraz zapraszają widzów na wirtualne spotkania. Podczas nich zdradzą szczegóły najtrudniejszych i najciekawszych scen, opowiedzą o pracy reżysera oraz promocji filmu. Jak powstawały sceny lotnicze? Jakie były największe wyzwania aktorskie? Jak wyglądały przedwojenne zwiastuny filmowe?

Wszystkie polskie retroprodukcje będzie można oglądać w serwisie Ninateka. Pierwszym prezentowanym tytułem będzie Dziewczyna szuka miłości w reżyserii Romualda Gantkowskiego z 1938 roku. Już teraz można posłuchać, jak Grzegorz Rogowski z FINA opowiada o jednej ze scen, która ostatecznie nie znalazła się w filmie.

W kolejnych odcinkach cyklu internetowa publiczność będzie mogła obejrzeć także: Ada! To nie wypada (1936) w reż. Konrada Toma i posłuchać o filmowej scenografii, wnętrzach i plenerach, Jadzię (1936) w reż. Mieczysława Krawicza i zagłębić się w historię przedwojennego sportu oraz Córkę generała Pankratowa w reż. Mieczysława Znamierowskiego z 1934 roku.

Od 10 maja w Ninatece znaleźć będzie można także inne przedwojenne hity, takie jak: ABC miłości w reż. Michała Waszyńskiego, Dwie Joasie Mieczysława Krawicza czy Fredek uczęśliwia świat w reż. Zbigniewa Ziembińskiego.

Zdradzane przez filmografów FINA tajniki przedwojennego przemysłu filmowego będą suckesywnie udostępniane na stronie Nitrofilm.pl oraz na Facebooku Filmoteki Narodowej – Instytutu Audiowizualnego.